Putta to popularny motyw dekoracyjny, który wzbogaca niezliczone dzieła nowożytnej sztuki europejskiej. Wyobrażenia małych, uskrzydlonych chłopców z pewnością intrygują i budzą ciekawość. Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie ukazuje ten temat na przykładzie renesansu, głównie włoskiego i krajów niemieckich, na szerokim tle sztuki starożytnej oraz nowożytnej europejskiej.
Prezentowane dzieła to głównie rysunki i grafiki, ale też rzeźby, medale, obrazy i tkaniny ze zbiorów polskich i europejskich (np. z paryskiego Luwru, londyńskiego Victoria & Albert Museum czy wiedeńskiego Kunsthistorisches Museum). Ekspozycja dokumentuje starożytne pochodzenie, formę i symbolikę puttów, głównie w sztuce XV i XVI wieku, w szczególny sposób systematyzuje rozmaite treści niesione przez ich wizerunki, w skrótowej formie poucza więc o istocie włoskiego renesansu i jego recepcji w Europie, a także daje okazję do kontaktu z twórczością największych, wielkich i mniejszych mistrzów (takich jak np. Andrea Mantegna, Rafael, Correggio, Albrecht Dürer, Hans Sebald Beham, Lucas van Leyden), w większości niedostępną na co dzień.
Towarzyszący wystawie katalog w dwóch esejach przybliża motyw putta w sztuce starożytnej Grecji i Rzymu oraz renesansowej Italii. Bogato ilustrowana część albumowa w kilku działach przedstawia prawie wszystkie eksponowane dzieła, a wiedzę na ich temat można poszerzyć dzięki notom przygotowanym przez specjalistów z wielu polskich muzeów i bibliotek.
