Gabriel Sławiński to artysta, którego twórczość zasługuje niewątpliwie na całościowe opracowanie. (…) Zadanie to (…) nie łatwe, gdyż nie dysponujemy praktycznie żadnymi informacjami dotyczącymi biografii malarza, który na dodatek pracował zarówno dla katolików, jak i unitów, a tradycyjnie sztukę obu tych kręgów kulturowych starano się badać w oparciu o odmienne założenia metodologiczne. (…) Jak zastrzega Autorka (…) nie jest to klasyczna monografia.
(…) Sporo miejsca poświęcono (…) zagadnieniom teoretycznym, przede wszystkim metodologii badań nad malarstwem ikonowym (…) oraz inspirowanych, w znacznej mierze badaniami nad nowoczesnymi zjawiskami artystycznymi, rozważaniami na temat relacji centrum – prowincja – peryferie w sztuce. Rozprawa o Sławińskim napisana została w oparciu zarówno o dobrze dobraną i wyselekcjonowaną literaturę przedmiotu, jak i starannie opracowane, a co najważniejsze prawidłowo zinterpretowane archiwalia, przede wszystkim kościelne wizytacje.
