Marian Warzecha (ur. 1930) na tle środowiska Grupy Krakowskiej skupionego wokół charyzmatycznej postaci Tadeusza Kantora wyróżniał się zawsze odrębnymi propozycjami artystycznymi. Jest jednym z najciekawszych przedstawicieli polskiej awangardy po 1945 roku, wpisującym się swoją artystyczną działalnością w szeroko pojętą sztukę konceptualną, inteligentną i wymagającą. Jego twórczość koncentruje się w głównej mierze na jak najbardziej powściągliwym „dokumentowaniu”
własnych refleksji dotyczących życia i istoty sztuki. To, co ją wyróżnia, to redukcyjny charakter, obrazujący zasadę maksimum treści przy minimum użytych środków artystycznego wyrazu.
Twórca ten jest w Polsce znany jedynie wąskiej grupie artystów, krytyków i koneserów. Wystawa „Marian Warzecha. Zbiór otwarty” w MNK ma szansę tę swoistą hermetyczność „rozszczelnić”.
Towarzyszący prezentacji katalog zawiera dwa eseje poświęcone życiu i twórczości Mariana Warzechy, znakomity wybór ponad 100 prac artysty wraz ze spisem oraz szczegółowe kalendarium życia.